LisePijl.nl

Ik borduur graag, maar het is wel een hobby voor mensen met een hoop geduld. En dat is, helaas, niet mijn sterkste punt. Er zijn hele mooie dure naaimachines verkrijgbaar waar je een plaatje kan selecteren dat vervolgens geborduurd wordt. Maar zo veel geld heb ik daar niet voor over omdat ik zo’n ding niet heb, heb ik het iets anders aangepakt.

Hierbij een uitleg hoe borduren met de naaimachine werkt (en dit kan met iedere huis-, tuin- en keukennaaimachine) en binnenkort volgen nog wat andere ideetjes.

Je hebt het volgende nodig uit je voorraad:

• Een naaimachine
• Een borduuring
• Een naald
• Een verdwijnstof (bv. van Prym via fournituren.nl; 4,95)
• Spelden
• Schaar
• Restje lint
• Groen naaimachinegaren
• Blauw of paars naaimachinegaren

Nodig voor de achterkant: stof ter grootte van het patroon

Nodig voor de voorkant: stof dat in de borduurring past.

Daarnaast heb je nog nodig:

• Stof (ik gebruik linnen voor beide zijdes): voor de voorkant een stukje stof iets groter dan het patroon en voor de andere zijde een stuk stof dat in je borduurring pas
• Lavendel (de Tuinen)

Neem het patroon over met de verdwijnstift

Neem het hartpatroon over op de stof. Schets de lavendeltakjes. Gaat het mis? Geeft niets; de lijnen verdwijnen vanzelf (niet nat maken, en ook niet strijken; gewoon blootstellen aan licht). Gelukt? Werk dan snel; de lijnen verdwijnen best vlug.

De stof is ingespannen.

Span de stof in de borduurring. Zorg ervoor dat de stof direct contact maakt met de ondergrond. Verwijder van de naaimachine het voetje en de voetjeshouder. Vergrendel het transportvoetje. Mijn naaimachine komt met een afdekplaatje voor de transporteur, zodat de stof niet verplaatst wordt wanneer de naaimachine een steek zet. Stel de steekbreedte en steeklengte in op 0. Bedraad de naaimachine met het groene garen.

Borduur de takjes.

Plaats de naald aan de basis van de lavendeltakjes en breng de voet naar beneden. De voet is er natuurlijk niet, maar hiermee breng je de draad op spanning. Doe je dat niet, dan krijg je hele nare knopen. (Been there, done that!)

Borduur nu één van de takjes. Begeleid de stof met twee handen; je kan de stof alle kanten op bewegen. Naai eerst naar boven, en vervolgens langs dezelfde tak weer naar beneden. Doe dit ook voor de andere takjes.

Borduur de bloemetjes.

Vervang het naaigaren met het blauwe of paarse naaigaren en laat de voet weer zakken. Ga verder met de bloemetjes. Zigzag eerst naar de bovenkant van de bloem en zigzag weer terug naar beneden. Herhaal dit voor de andere kant van de bloem tot het bloemetje er vol (en onregelmatig mag best) eruit ziet. Borduur ook de andere twee bloemen.

En nu afhechten

Neem de naald en steek alle losse draden door de stof naar de achterkant. Hecht daar alles netjes af. Ziet er al goed uit, niet?

Speld het lint vast

Speld nu de verkeerde zijdes van de stof aan elkaar en speld het lint op de juiste plek vast.

Speld de voor- en achterkant vast

Als het goed is, ziet het er nu zo uit. De voor- en achterkant kunnen nu aan elkaar gestikt worden. Zet de boel weer in elkaar. Stel de transporteur weer in tot de normale instellingen en stel de steeklengte in.

Naai de voor- en achterkant vast

Naai de voor- en achterkant aan elkaar vast, maar vergeet niet een gaatje over te houden om de lavendel in te doen!

Naai het gat dicht

Vul het hart met lavendel en naai het gat dicht. Knip vervolgens extra stof weg rond de randen. Bij deze stof vind ik het mooi om de rand een beetje te rafelen. En dat is alles!

Op het risico als een alcoholist over te komen op het www, hier toch nog even mijn mojito-recept. Volgende keer weer over klusprojecten en ander huiselijk gefrobel. Vorig weekend waren de resultaten van de zoektocht naar een smakelijk mojito-recept maar magertjes, maar vanavond kwam dan toch nog een goed idee. Een van de ingrediënten van een mojito is rietsuiker. Dat zou, aldus een hoop recepten, moeten oplossen in de limoensap uit limoenpartjes. Dat gebeurt natuurlijk niet. Een alternatief is om de suiker op te lossen in wat verwarmd limoensap. Maar dat is natuurlijk vals spelen, want de limoenpartjes worden ter plekke in een mojitoglas gecrushed. Anderen lossen het op door poedersuiker te gebruiken (wat natuurlijk geen rietsuiker is), of door suikersiroop toe te voegen (wat ook ten koste gaat van de smaak). Ikzelf had nog bedacht om in plaats van rietsuiker honing toe te voegen, omdat dat wel makkelijk oplost, maar dat is net zo fout als de poedersuiker en de suikersiroop. Een eerder experiment bevatte gula djawa, maar die smaak was veel te sterk en te overheersend voor de munt.

Zo, en nu waar het omdraait: het recept dat ik wel smakelijk vind. Voor 1 mojito nemen we:

• crushed ice (ijsblokjes in een theedoek en hard op het aanrecht slaan of een ander solide meubelstuk; of, als je geluk hebt, uit zo’n mooie koelkast met ijsblokjes-in-verschillende-soorten-en-maten-functionaliteit);
• 10 flinke blaadjes munt;
• 1/2 limoen in vier partjes gesneden;
• 2 tl rietsuiker;
• 60 ml rum (Havana rum verdient de voorkeur naar het schijnt, maar met Bacardi rum was het ook niet vies. De Havana Rum ga ik nog eens proberen).;
• soda of anders Spa rood
• een stamper.

Doe de rietsuiker in een mojito- of witbierglas (in ieder geval een stevig glas met een beetje brede bodem) en bewerk de suiker met een vijzel tot een fijnere structuur. Voeg de parten limoen toe en bewerk deze tot het grootste deel van het vocht eruit is. Voeg de munt toe en kneus deze. Voeg daarna het gecrushde ijs toe tot je glas bijna vol is. Giet de rum eroverheen. Roer voorzichtig door. Top af met de soda. Drink met een rietje. Suikerwater is zwaarder dan water en rum en ligt dus meer op de bodem.Decoreer met een toefje munt en wrijf langs de rand van het glas met een gekneusd muntblaadje. De neus wil ook wat, ten slotte!

Ik houd me aanbevolen voor tips! Dit recept lost in ieder geval het probleem op van onopgeloste rietsuiker.

We hebben wat recepten, we hebben de hardware. En nu waar het om draait: presentatie en smaak!

Presentatie

Kleine moeite, groots effect? Laagjes? Vooral bijzonder leuk in shot- of jeneverglaasjes. Schenk verschillende soorten drank over een thee- of barlepel in een glas en doe dit vooral met beleid. Het resultaat? Hipheid! Zie hier voor een overzicht het soortelijk gewicht per drank of sla aan het experimenteren. Een van mijn favorieten is een After Eight in vloeibare vorm: Kahlua, creme de menthe, Baileys.

Altijd goed zijn mooie glazen. Bij de Xenos en bij de Ikea zijn aardige borrel- en cocktailglazen te koop voor bescheiden prijsjes. Kleine borrelglaasjes, martiniglazen en longdrinkglazen is een mooie set. Haal daarnaast nog een setje kleine witte servetten bij de Ikea. Een cocktail wordt geserveerd op een wit servet. Voor thuis is het wat overdreven wellicht, maar ja, het staat wel chique!

Vergeet ook het betere decoratiewerk niet dat toch het verschil maakt tussen een lekkere cocktail en een nog heerlijke cocktail (want ja, het oog wil ook wat!) Denk rietjes (maar niet een roze en blauw; zwart of donkerpaars staat altijd wel goed), fruit, gesuikerde glasrandjes.

Verder zijn hapjes er ook leuk bij, maar zelf ben ik er nog niet uit want nu echt cocktailcomplementerende hapjes zijn. Het hangt van het soort cocktail af, vermoed ik. Ik hoor graag wat tips!

Smaak

De meeste cocktaildrinkers zijn toch wel in te delen in een van de volgende drie categorieen: `ik wil wel een cocktail, maar er mag geen alcohol in zitten’, `jum, lekker mixen! Doe mij maar zoet en veel alcohol graag’ en `Cocktail? Als er maar wodka in zit en verder geen gedoe’. Ik ben van de eerste twee, en daar heb ik nog wel het een en ander over te zeggen.

Bij cocktails moet er een goede verhouding zijn tussen zoet en tussen zuur, tussen romig en licht; er moet een tinteling alcohol te merken zijn, maar niet te veel en niet te weinig, de smaken van de afzonderlijke ingredienten moeten een beetje uitkomen en dan moet het ook nog eens een acceptabele dikte en kleurtje hebben.

Voor de zuur hebben we limoen- en citroensap (die je natuurlijk zelf perst (maar ik meestal niet, want bij de supermarkt heb je ook hele handige flesjes). Voor de zoet de suikersiroop (1 deel suiker in 1 deel heet water oplossen en laten afkoelen en dan in die poffertjesbeslagfles!). Voor de romigheid de slagroom en de kokosroom en ook bananen en voor de frisheid de sapjes en ander fruit (denk hierbij in de winter ook eens aan het diepvriesfruit; de ijsblokjes kan je dan weglaten).

Overigens zijn mocktails (geen alcohol) bijzonder makkelijk te maken. Ze lukken vrijwel altijd. (Alhoewel: E. maakte toch iets bijzonder vies wat toch gewoon bestond uit ananassap, kokosmelk, sinaasappelsap en banaan; je moet een beetje geluk hebben!)

Tot besluit van de serie nog eens van mijn lievelingsrecepten. Cheers!

Wanneer het bijna zonnig oogt, dan beginnen bij mij de wandelkriebels weer op te spelen. Een jaar geleden kreeg ik het boekje Spoorwandelen van Nina van den Broek. Dit boekje bevat een reeks rondwandelingen in de provincie Groningen die je vanaf een treinstation kan doen. Dat is erg makkelijk; geen gedoe met auto’s enzovoorts!

Vorige week trok ik er weer eens op uit; naar Winsum dit keer. Het was erg koud, maar met twee sjaals, een muts en een thermoskan met heet water en zakjes Cup a Soup was het allemaal erg goed te doen!

Een stukje Groningen in de buurt van Sauwerd

De overgang naar WordPress is compleet! Dit betekent ook dat de oude feed helaas komt te vervallen. Excuus daarvoor! De nieuwe feed is http://blog.lisepijl.nl/feed/ .

In een plotselinge romantische aanval ben ik een paar weken terug begonnen aan een kussentje. Ik had nog stof, ik had nog garen.. Dus gauw aan de slag met de kruissteekjes! Hieronder zie je het resultaat. De voorkant van het kussen is geborduurd. De stof gebruikt voor de achterkant van de hoes heeft een ruitjesprint. Verder heb ik een rits erin gezet wanneer de hoes vervangen moet worden. Het formaat is overigens 38cm bij 45cm.

De stof voor de voorkant van de hoes had ik nog over van het knuffelproject. Daar komt de rechthoekige vorm van het kussen ook uit voort: ik had gewoon geen stof meer over! Het garen had ik nog over van de geborduurde handdoeken. Dus ik toog gauw aan de slag! Het patroon heb ik zelf gemaakt en is klikbaar voor groter formaat.

Mocht je het na willen maken, houdt er dan wel rekening mee dat de kruisjes op mijn kussen iets breder zijn dan hoog, dus het resultaat ziet er wellicht wat anders uit. Bij het borduren is een borduurring overigens praktisch! Het steekt makkelijker en de stof blijft netter.

Na het grote borduren volgde lange tijd niets, totdat ik vorige week een naaimachine kreeg. Gauw wat stof voor de achterkant gekocht en ook een rits. En toen ging ik meteen al de fout in, want wist je dat je de rits normaliter eerst erin zet en dan de rest pas dichtnaait? Ik niet, maar voor de volgende keer is het wel zo makkelijk! Scheelt veel gepruts.

Ook ideaal was het gebruik van krijt. Met krijt (niet schoolbordkrijt, maar van de fourniturenhandel, kost niks!) heb ik aangegeven over welke lijnen ik de boel dicht moest naaien. Veel beter dan maar wat gokken! Voor de absolute noobz: wanneer je een zakje maakt, leg je de lapjes met de goede kant op elkaar. Vervolgens naai je op ongeveer 1,5 cm van de rand van de stof de boel dicht en dan keer je de boel binnenstebuiten. En voila, een kussenhoes/scrabblestenenzakje/etuitje, et cetera!

En waar die nu ligt? Op bed, verschrikkelijk decoratief te wezen

Zondagmiddag en niets te doen? Doe wat ik deed! Dit frobeltje kan je zowel  groot  (formaat krantenbak) of klein (formaat pennenbak) fabriceren en het enige wat je nodig hebt is een oude krant (respectievelijk Volkskrantformaat of NRCNext formaat) en eventueel wat lijm. En natuurlijk een howto van CraftStylish. Supersimpel en wanneer je hem zat bent, kan ie gewoon in de oudpapierbak.