Nou, tis niet voor niks dat je zolang niets hebt gelezen over mijn slaapplannen. Wat viel dat tegen! Wat viel ik mijzelf tegen! (Nou, zo streng hoef je ook weer niet voor jezelf te zijn.) (Dat is waar, ik doe tenslotte erg mijn best!) Want het ging de eerste avond meteen al mis. Ik was iets leuks in elkaar aan het zetten (waarover later meer), en als ik eenmaal met iets bezig ben, dan vind ik het ook moeilijk om het weer weg te leggen. Ofwel, ik wil het gewoon klaar hebben en er blij naar kijken. Dus dat was alweer meteen een wijze les!
Maar de dagen daarop ging het steeds beter. Het grootste deel van de week ben ik wel uithuizig of anderen zijn inhuizig, maar de dagen waarop ik rustig thuis ben, ga ik nu best vaak om tien uur naar bed. En dan om half elf het licht uit. Of kwart over tien. Want ondanks mijn afstudeertechniek, ben ik ‘s avonds wel echt moe en val ik toch heel vlot in slaap!
En wat levert het me tot nu toe op? Uit bed stappen is nog steeds geen pretje, maar het gaat. En omdat het gaat heb ik ‘s ochtends de tijd om rustig te douchen, ontbijten, krantje te lezen en op mijn gemakje in te pakken. En dat is nog wel het grootste voordeel. Geen haast en gedoe ‘s ochtends. En het aardige is, mijn lichaam raakt er aan gewend, want ik begin nu zomaar ‘s avonds verschrikkelijk met gapen.
En mis ik nu ook wat? Eigenlijk niet. Sinds ik geen tv meer kijk heb ik veel tijd over en die stop ik graag in wat extra slaap. Mijn uurtjes als ik eigenlijk al hardstikke moe zijn, zijn niet bepaald mijn gezelligste, productiefste en leukste uurtjes, dus die geef ik graag op voor een relaxt momentje ‘s ochtends!
Ik ga er nog twee weekjes mee door. Vooral omdat ik in de eerste week nogal wat gesmokkeld heb. Maar ik denk toch, dit wordt ook een blijvertje!
), maar nu wil ik toch even wat laten weten.
