Offa’s Dyke Path: itinerary

April 27th, 2014

As we prepared for walking the Offa’s Dyke Path (see here for packing, planning and so forth) we decided that our first priority was to have a good time and that finishing Offa’s Dyke Path would be preferable but not required. So when planning the stages, I made sure that we would have time to rest and do some sight seeing and also have some points along the route where we could return to our starting point. In fact, we even packed a larger tent in case the weather would be awful or we were not up to walking the Path.

The books used during the walk are Offa’s Dyke Path North (2008 edition) and Offa’s Dyke Path South (2010 edition) by Ernie and Kathy Kay and Mark Richards. These were fine and weigh 500 grams.

ODP Book

At the start of the ODP with the book. Backpack is rather flat here, since there is hardly anything in it.

So, below is a table with what I planned and below that what we actually did. All locations include a campsite. I will write another blog post about the facilities in the campsites and towns along the Path.

Day Destination Distance Details
1 Harwich StenaLine ferry from Hoek van Holland to Harwich
2 Chepstow By car to Upper Sedbury House*
3 Beeches Farm Campsite  11km Beeches Farm Campsite
4 Monmouth  18 km Monmouth Caravan Park
5** Llanveterine 19 km Great Tre-rhew Farm. Campsite with no shower. Also possible to book a room at the farm itself. Directions from White Castle. Could not find a website.
6 Llanthony Priory  17 km Campsite with no shower at 6 pound per night. Or stay at the hotel.
7 Hay-on-Wye  21 km Radnor’s End.
8 Hay-on-Wye
9 Kington  24 km Fleece Meadow Caravan & Camping Site
10 Knighton  23 km Panpwnton Camp Site
11 Knighton
12 Brompton  23 km Mellington Hall Holiday home
13 Buttington  20 km Green Dragon Inn
14 Visit Welshpool By bus
15 Four Crosses  14 km The Golden Lion hotel. Website does not mention it, but several walkers report that you can pitch a tent there.
16 Carreg-y-big Farm  20 km Carreg-y-big Farm
17 Llangollen  20 km Wern Isaf
18 Llangollen
19 Gweryd Lakes  22 km Gweryd Lakes campsite
20 Bodfari  24 km Station House Caravan Park
21 Prestatyn  19 km ?
22 Chepstow By train
23 Groningen Details

* We chose Upper Sedbury House as campsite because the website (no longer available) advertised it was possible to leave our car  during the walk. However, when we arrived the owners were moving and it was not possible to leave our car there but we pitch the tent for a night. The neighbors across the road, Chepstow Cottages, were so nice to help us. Perhaps you can give them a call if you are also looking for a place to leave your car.

** Because of a rather tight schedule and we were on holiday after all, we explored possibilities to skip some parts of the walk. In Monmouth you can take the bus to Pandy via Abergavenny. Bus tickets are very reasonably priced.

ODP Book

Erwin leads the way towards Carrreg-y-big Farm

The table shows what we actually did. We were relatively untrained, but this was doable. However, a post with things I wish I had thought of earlier will come online soon. We camped out unless mentioned otherwise.

Day Destination Distance Details
1 Harwich StenaLine ferry from Hoek van Holland to Harwich
2 Chepstow By car to Upper Sedbury House
3 Redbrook  21 km Tresco B&B (B&B because absolutely soaked). Northern end of Redbrook Rd in Redbrook.
4 Monmouth  9 km Mono Bridge Caravan Park
5 Hay-on-Wye  28 km Bus to Pandy. Stay at Radnor’s End.
6 Hay-on-Wye
7 Kington  24 km YHA Kington (hostel because tired)
8 Knighton  23 km Panpwnton Camp Site
9 Knighton
10 Newcastle 12 km Clun Valley Camping
11 Brompton  14 km Mellington Hall
12 Buttington  20 km Green Dragon Inn
13 Welshpool By bus.  Bus stop is in front of inn.
14 Llanymynech  19 km Bradford Arms Hotel (because we’ve earned it)
15 Carreg-y-big Farm  15 km Carreg-y-big Farm
16 Llangollen  20 km Wern Isaf Farm
17 Llangollen
18 Gweryd Lakes  22 km Gweryd Lakes campsite
19 Bodfari  24 km Station House Caravan Park
20 Prestatyn  19 km Nant Mill Touring Park
21 Prestatyn
22 Chepstow By train
23 Groningen Details
Erwin multitasks at the camp site

Erwin does two important things at once

Pieterpad 2: Winsum – Groningen (19 km)

March 10th, 2014

Eigenlijk zouden we naar het Groninger Museum gaan, maar op een zondagochtend in februari is het weer zo mooi, dat mijn moeder en ik besluiten om een stukje Pieterpad te gaan doen. Zodoende zitten we om kwart over tien in de trein naar Winsum.

Winsumerdiep

Bij de brug over het Winsumerdiep

Kaartlezen wordt aan mij uitbesteed. In Winsum ga ik bijna meteen de mist in. Dat is niet erg, want Winsum is een mooi dorp en altijd een plezier om rond te kijken. We lopen langs het Winsumerdiep, slaan dan af langs de N361 en lopen de velden in. Het windje is fris, maar de zon is fel, dus de zonnebrillen gaan op.

Brug bij Garnwerd

Brug over Reitdiep bij Garnwerd

Via paadjes, weilanden en fietspaden bereiken we al snel Garnwerd. Garnwerd is een dorpje dat alles heeft: een molen die pannenkoekenmeel verkoopt (maar helaas niet maalt), een lief kerkje, een haven en een strandje, en het smalste straatje van Nederland dat nog toegankelijk is voor auto’s. Voor ons is daar niets nieuws meer aan, dus we beperken ons tot een andere trekpleister: Café Hammingh. Met thee en Groninger koek (met roomboter!) warmen we op.

Café Hammingh in Garnwerd

Café Hammingh in Garnwerd

Het vervolg is Noord-Groningen op zijn mooist. Het Reitdiep is met de blauwe lucht op zijn aantrekkelijkst. De bomen staan nog niet in knop, maar lang zal het nu niet meer duren. De wind is stevig en natuurlijk tegen. Na Wetsingersluis passeren we Oostum met zijn afgegraven wierde.

Noord-Groningen

Een mooie dag in februari

Een wierde is een heuvel waarop men droog kon wonen bij hoogwater toen er nog geen dijken waren aangelegd. Vanwege de bewoning werden wierdes vruchtbare grond. In de 19e eeuw werden wierdes in Groningen op grote schaal afgegraven en de vruchtbare grond verkocht. Een deel van die grond is naar Drenthe gegaan, voor de ontginning van de arme zandgronden. Zodoende zijn er heel wat dorpen in Groningen afgegraven, behalve uiteraard de kerk. Vandaar dat er nogal wat kerken naast een soort van afgrond staan.

Lunch bij Wierumerschouw

Lunch bij Wierumerschouw

Uit de wind, die toch wel koud is, en in de zon eten we een paar boterhammetjes in de luwte van een gemaaltje bij Wierumerschouw. De pot schaft boterhammen met gebakken ei en suikerbrood. Lang blijven we niet zitten; het is echt te koud.

Aankomst in Groningen bij de wierde Paddenpoel

Aankomst in Groningen bij de wierde Paddenpoel

Via Paddepoel lopen we Groningen binnen. Het van Starkenborghkanaal ligt er mooi bij. Langs de Paddenpoelsterweg bereiken we de stad en dan is het ook gedaan met de rust. De ringweg is duidelijk te horen, hoewel het gevoel van rust en natuur nog even aanhoudt als we het universteitsterrein passeren. Via het Noorderplantsoen lopen we de stad binnen. We sluiten af met een borrel in het Groninger Museum; zijn we er toch nog even geweest!

Het Van Starkenborghkanaal

Het Van Starkenborghkanaal

Al met al, een hele mooie etappe. Veel leuker dan de vorige. Deze etappe is het noorden van Groningen op zijn allerbest!

 

Geplande veroudering: trucs van de industrie

March 2nd, 2014

Sinds ik zelf een fulltime baan heb, vraag ik me het volgende af: hoe kan het nou dat we nog steeds 40 uur moeten werken in deze maatschappij. En nog wel tot ons 67e.  Hoe kan het dat sinds de komst van wasmachines, vaatwassers, online bestellen, fabrieken, instantane informatie-uitwisseling, er nog steeds zo hard gewerkt moet worden? Al surfend kwam ik destijds op deze Wikipedia-pagina over geplande veroudering en ik verbaasde mij. Vandaag las ik het boek Neem de Tijd van Koen Haegens uit die een aardig en verontrustend perspectief biedt over onze tijdsbesteding in onze huidige maatschappij.

Waarom werken wij zoveel? Omdat er geld verdiend moet worden. En waarom moet er geld verdiend worden? Om van alles aan te schaffen. Tot zover niets spannends. We krijgen salaris van bedrijven zodat wij weer geld uitgeven uit kunnen geven. Dat levert een aardige vicieuze cirkel op. Met twee trucs wordt dit in stand gehouden. De eerste noemde ik al, geplande veroudering. Een bekendere term is misschien planned obsolescense. De tweede is commodificering.

Planned obsolescense
Bij het ontwerpen van een product, houdt men rekening met een aantal factoren: functionaliteit, ontwikkelprijs, het productieproces, en natuurlijk de levensduur. Het is al lang geen doel meer om de levensduur van een project zo lang mogelijk te maken. Dat zou heel onhandig zijn. De consument moet terugkomen en weer nieuwe producten kopen, anders wordt er geen winst gemaakt! Dus gloeilampen gaan stuk na een bepaald aantal branduren. Cruciale onderdeeltjes worden gemaakt van broos plastic  zodat ze naar verloop van tijd stuk gaan. Batterijen gaan maar een beperkt aantal laadcycli mee. Onderdelen gevoelig voor hitte worden geplaatst naast een warmteproducerend element. Uiteraard is het vervangen van een onderdeeltje net zo duur als aanschaf van een nieuw apparaat.

Denk ook aan het uitbrengen van nieuwe vergelijkbare producten, zodat weer aangeschaft moet worden: van de LP, naar cassettetape, naar CD, naar MiniDisk. Misschien worden vervangende onderdelen, zoals een specifiek type batterij, niet meer verkocht. Of een onderdeel is zodanig geïntegreerd dat deze niet vervangen kan worden. Het onderhoud (Windows XP bijvoorbeeld) vervalt, zodat wel overgegaan moet worden naar een nieuwe versie. Denk aan een printer die niet wil printen omdat één van de kleuren van een cartridge leeg is. Ook wordt de indruk gewekt dat onderdelen vervangen moeten worden (scheermesjes, waterfilters) terwijl het eigenlijk niet nodig is.  De voorbeelden zijn eindeloos. Wat een geld kost dit de consument. Wat een belasting voor het milieu. Hoeveel tijd kost dit ons: het produceren  (van dingen die ook langer mee zouden kunnen gaan), het daadwerkelijke vervangen en het werken voor middelen om weer nieuw te kunnen kopen.

Een aardig voorbeeld van hoe het ook kan, is de Centennial Light. Ruim honderd jaar geleden geproduceerd en deze brandt nog steeds. Er zijn meerdere gloeilampen van dit type die nog steeds functioneren. Het kan dus wel, maar zo wordt niet meer geproduceerd. Jezelf overbodig maken als producent, daar wordt je niet rijk van.

Commodificering
Commodificering is verkopen van iets, wat voorheen niet verkoopbaar was. Tenminste, dat is mijn interpretatie van dit artikel. Misschien heb ik niet het bijpassende woord helemaal juist, maar het gaat om het volgende. Het verbod op stropen zodat mensen zonder land (ook een voorbeeld van commodificering) minder toegang hadden tot voedsel. Het verkopen van kraanwater in dure flesjes en het verminderen of verwijderen van openbare tappunten. De verkoop van lucht middels emissierechten. Het privatiseren en kappen van bos. Producten die van ons allemaal zijn of juist van niemand, worden geclaimd en er wordt winst op gemaakt. Een individu wordt daar niet beter van.

Wat te doen?
Dit zijn patronen die moeilijk te doorbreken zijn. De vraag wordt kunstmatig gecreëerd. Hoe doe je daar als individu niet aan mee? Wat zou het betekenen voor de maatschappij wanneer we terugkunnen naar een twintig-urige werkweek?

Offa’s Dyke Path: hints and experiences and preparing for the path

February 23rd, 2014

In august 2013 Erwin and I walked the Offa’s Dyke Path (ODP) in Wales south to north. I used many websites, blogs and review sites when preparing for our walk. Therefore, I would like to return something to the walking community. The blogs that I will publish in the next weeks will contain descriptions of our gear, our travel itinerary, information about shops and resupplying, and writings about things I wish I had known before we started off on Offa’s Dyke Path.

Start ODP

Erwin at the startpoint of Offa’s Dyke Path

Before ODP, the longest distance Erwin walked was about 20 km. Ten years ago, I walked the West Highland Way but had not had much practice since.  We did do a two day walk to test our gear. Unfortunately, on the second practice walk, I got a huge blister which did not heal well. This meant that we could not practice anymore. So in the end,  the ODP itself was our training. We were both in reasonable shape, although not very fit, and we did alright.

Halfway Offa's Dyke Path

Half way there.. and having a very good time!

For me, this was the best holiday I have had so far. The walk is beautifully situated. The people we met along the walk are amazingly friendly and always ready to chat about.. well, everything really. We talked politics,  the aftermath of the second World War in Berlin, Spanish tiles, real ale and how to get a refill for free. We talked about J.K. Rowling and Sporty Spice, health care, and Prince William and Prince Harry, how glass tea cups are probably not the cleverest thing to take along when hiking and, of course, about the weather. Apart from the amazing scenery and people, I also enjoyed the food. We did bring along our own cooking gear, but we did not want to miss the opportunity to sample the local cuisine! Pork pies, sticky toffee pudding, fish, chips and mashed greens, some respectable British breakfasts including black pudding, lots of tea with milk, several real ales, pasties, spotted Dick, Victoria sponge, Fisherman’s Pie.. It is fortunate we walked so much!

End of Offa's Dyke Path

We made it!

(To be) published articles:

  • Gear
  • Travel itinerary
  • Things I wish we had known in advance
  • Shopping, resupplying and campsites

Een maandje.. dagboek

February 16th, 2014

Mijn opa en oma zijn al oud. Sommige dingen, zoals het vele reizen, zitten er al een aantal jaren niet meer in. Vrienden en familie vallen weg. Heel veel is niet meer vanzelfsprekend. Mijn opa en oma hebben veel meegemaakt en veel gezien. Waar zij nu nog plezier van hebben, zijn de uitgebreide reisverslagen en fotoverslagen die zijn gemaakt. Dat zette mij aan het denken. Wat weet ik over 60 jaar nog van deze fase in mijn leven? Of over tien? Of over een jaar? Ik ben niet meer wie ik was pakweg 5 jaar geleden. Wat ik toen belangrijk vond, zie ik nu anders. En wie ben ik over tien jaar?

Moleskin 2014 Pocket Diary

Voor 2014 heb ik een agenda gekocht (eentje van Moleskin uiteraard). Daar heb ik tot nu toe elke avond in geschreven. Het bevalt me goed; het is leuk. Een rustpuntje voor het slapen gaan. Wel is het boekje wat klein. Geen ruimte voor diepe gedachtes en filosofische beschouwingen. WordPress is gelukkig geduldig en mijn Antagonist-abonnement is nog lang niet vol.

Lise leest: Fahrenheit 451

February 9th, 2014

Geschreven in 1953, maar nog verbijsterend actueel: Fahrenheit 451 . Het is de 24e eeuw en alle boeken zijn verboden. Er zijn brandweermannen (waaronder onze hoofdpersoon, Guy Montag) die de taak hebben om boeken te verbranden. Zijn samenleving is erop ingericht om gelukkig te zijn. Mensen de hele dag druk bezig (werken, sporten, kijken naar televisiemuren). Boeken dragen daar niet aan bij; boeken zorgen voor onenigheid en discussie. Boeken worden verbrand en lezers worden vervolgd. Guy Montag raakt in gesprek met een nieuw buurmeisje die hem vraagt of hij eigenlijk wel gelukkig is.

Fahrenheit 451 Ray BradburyVoor een boek dat in 1953 al is uitgebracht, is het zeer actueel. Het boek bevat tal van slimme ideeën, is erg spannend en zet je aan het denken. Mijn favoriete quote: `Digests-digests. Digests-digests-digests. Politics? One column, two sentences, a headline! Then, in mid-air, all vanishes! Whirl man’s mind around about so fast under the pumping hands of publishers, exploiters, broadcasters, that the centrifuge flings of all unnecessary, time-wasting thought!”

Mijn advies: kopen, lezen, uitlenen, herlezen.

Pieterpad 1: Pieterburen – Winsum (11 km)

February 2nd, 2014

Het boekje brandde al een poosje in de boekenkast. Na de expeditie waarbij Erwin en ik Wales van zuid naar noord doorkruist hebben, leek het Pieterpad door het vlakke Nederland een eitje. Het landschap was dan ook niet het probleem, wel het vrijmaken van tijd. Het eerste traject van het Pieterpad is maar een klein stukje, dus dat moest vandaag wel lukken. Met Erwin rij ik naar Pieterburen. De dag begon strakblauw, maar onderweg betrekt het steeds meer en ik heb geen regenkleding bij me.

Lise bij start Pieterpad

Warm aangekleed en goed gevuld

Om alvast wat aan te sterken eten we een hapje bij café `De Buren van Pieter’ waar toevallig ook het Pieterpad begint. Ik krijg een stempel in mijn boekje en neem afscheid van Erwin. Om kwart voor drie zet ik de eerste stappen op het Pieterpad. Het is een koude dag met een flink briesje. Met drie lagen merino, een fleece windstopper en mijn Aldi thermopants is het goed te doen.

Tussen Pieterburen en Eenrum

De paden op.. de lanen in..

 

Hier en daar ligt nog sneeuw

Hier en daar ligt nog sneeuw

Het eerste deel gaat almaar rechtdoor over asfalt met een kleine omweg langs een boerderij. Het is bewolkt. Langs de slootkanten ligt nog sneeuw. Gaandeweg begint het op te klaren en breekt zelfs de zon door. Na een uurtje stappen kom ik aan in wierdedorp Eenrum. Een lief dorpje waar Abraham de mosterd maakt.  Hoe verder ik loop, hoe minder aantrekkelijk Eenrum wordt en al snel loop ik weer verder over het asfalt naar Mensingerweer.

Kerk Eenrum

De zon schijnt in Eenrum

Mensingeweer heeft een aardige collectie aan fraaie woninkjes en ook een mooie molen. Via een hoge loopbrug (een `hoogholtje‘) steek ik het Mensingeweersterloopdiep, een trekpad, over.

 

Mensingeweersterloopdiep

Mensingeweersterloopdiep

Zodra ik aan het trekpad sta, herken ik het weer.  Enkele jaren eerder, ook een koude dag, liep ik hier ook. Ik deed toen een wandeling uit het boekje Spoorwandelen. Ik dronk toen kop thee op onderstaand bankje en werd aangesproken door een jongen met een grote rugzakdie duidelijk om een praatje verlegen zat. Hij vroeg waar ik heen liep en of hij mee mocht lopen.  Hij kwam uit Rotterdam, studeerde iets sociaals en was toe aan wat soul searching. Hij had een slaapzak bij zich en een thermoskan en ging het Pieterpad lopen. Hij had een erg romantisch beeld van het platteland, want zijn idee was om bij boeren in het hooi te overnachten!

Winsumerdiep

Winsumerdiep in de avondzon

Het trekpad mond uit in het Winsumerdiep. Rond vijf uur bereik ik Winsum. Ik neem nu niet de tijd om rond te kijken. Winsum ken ik wel en het wordt al donker. Daarnaast verneem ik uit betrouwbare bron dat de snert thuis al klaarstaat. Een makkelijke etappe om op te starten, maar het is wel heel veel asfalt en dat is wel wat jammer.

Winsumerdiep

Het Winsumerdiep in Winsum

Een maandje.. 8 uur slaap

March 3rd, 2013

Zoveel plannen, zo weinig tijd. En dus ga ik eigenlijk altijd net te laat naar bed, en gaat de wekker net iets te vroeg. Dus deze maand een 30-day-trial (nouja, 28 dan deze maand!) om minstens 8 uur in bed te liggen. Het plan was aanvankelijk 8 uur slaap, maar dat bleek toch net een te grote stap en daarnaast kan het soms even duren voordat ik daadwerkelijk in slaap val.

Normaliter varieert mijn slaapduur nog wel eens tussen de 5 uur (en een spijt dat ik ‘s ochtends heb!) en twaalf uur (of langer, ahum). Ik werd er zelf een beetje humeurig van (‘s ochtends van de slaap, ‘s avonds van vermoeidheid), zodoende.

De score is overigens 25/28. Twee keer geen succes vanwege uithuizige feestelijkheden en een keer vanwege een te spannend boek.

En het effect? Uit bed komen is nog steeds geen feestje, maar over het algemeen kom ik er met een keer snoozen wel uit. Maar de meeste winst is voor mij niet ‘s ochtends, maar ‘s avonds. Ik ben fitter als ik thuis kom van mijn werk, en er komt zowaar meer van al die plannen terecht!

 

Borduren met de naaimachine

February 4th, 2013

Ik borduur graag, maar het is wel een hobby voor mensen met een hoop geduld. En dat is, helaas, niet mijn sterkste punt. Er zijn hele mooie dure naaimachines verkrijgbaar waar je een plaatje kan selecteren dat vervolgens geborduurd wordt. Maar zo veel geld heb ik daar niet voor over omdat ik zo’n ding niet heb, heb ik het iets anders aangepakt.

Machineborduurd hart gevuld met lavendel

 

Hierbij een uitleg hoe borduren met de naaimachine werkt (en dit kan met iedere huis-, tuin- en keukennaaimachine) en binnenkort volgen nog wat andere ideetjes.

Benodigdheden voor het maken van het lavendelhartje

Je hebt het volgende nodig uit je voorraad:

  • Een naaimachine
  • Een borduuring
  • Een naald
  • Een verdwijnstof (bv. van Prym via fournituren.nl; 4,95)
  • Spelden
  • Schaar
  • Restje lint
  • Groen naaimachinegaren
  • Blauw of paars naaimachinegaren

Nodig voor de achterkant: stof ter grootte van het patroon

materialsLavenderHeart3

Nodig voor de voorkant: stof dat in de borduurring past.

 

 

 

 

 

 

 

 

Daarnaast heb je nog nodig:

  • Stof (ik gebruik linnen voor beide zijdes): voor de voorkant een stukje stof iets groter dan het patroon en voor de andere zijde een stuk stof dat in je borduurring pas
  • Lavendel (de Tuinen)
Neem het patroon over met de verdwijnstift

Neem het patroon over met de verdwijnstift

Neem het hartpatroon over op de stof. Schets de lavendeltakjes. Gaat het mis? Geeft niets; de lijnen verdwijnen vanzelf (niet nat maken, en ook niet strijken; gewoon blootstellen aan licht). Gelukt? Werk dan snel; de lijnen verdwijnen best vlug.

De stof is ingespannen.

De stof is ingespannen.

Span de stof in de borduurring. Zorg ervoor dat de stof direct contact maakt met de ondergrond. Verwijder van de naaimachine het voetje en de voetjeshouder. Vergrendel het transportvoetje. Mijn naaimachine komt met een afdekplaatje voor de transporteur, zodat de stof niet verplaatst wordt wanneer de naaimachine een steek zet. Stel de steekbreedte en steeklengte in op 0. Bedraad de naaimachine met het groene garen.

Borduuur de stengels.

Borduur de takjes.

Plaats de naald aan de basis van de lavendeltakjes en breng de voet naar beneden. De voet is er natuurlijk niet, maar hiermee breng je de draad op spanning. Doe je dat niet, dan krijg je hele nare knopen. (Been there, done that!)

Borduur nu één van de takjes. Begeleid de stof met twee handen; je kan de stof alle kanten op bewegen. Naai eerst naar boven, en vervolgens langs dezelfde tak weer naar beneden. Doe dit ook voor de andere takjes.

Borduur de bloemetjes.

Borduur de bloemetjes.

Vervang het naaigaren met het blauwe of paarse naaigaren en laat de voet weer zakken. Ga verder met de bloemetjes. Zigzag eerst naar de bovenkant van de bloem en zigzag weer terug naar beneden. Herhaal dit voor de andere kant van de bloem tot het bloemetje er vol (en onregelmatig mag best) eruit ziet. Borduur ook de andere twee bloemen.

En nu afhechten

En nu afhechten

Neem de naald en steek alle losse draden door de stof naar de achterkant. Hecht daar alles netjes af. Ziet er al goed uit, niet?

Speld het lint vast

Speld het lint vast

Speld nu de verkeerde zijdes van de stof aan elkaar en speld het lint op de juiste plek vast.

Speld de voor- en achterkant vast

Speld de voor- en achterkant vast

Als het goed is, ziet het er nu zo uit. De voor- en achterkant kunnen nu aan elkaar gestikt worden. Zet de boel weer in elkaar. Stel de transporteur weer in tot de normale instellingen en stel de steeklengte in.

Naai de voor- en achterkant vast

Naai de voor- en achterkant vast

Naai de voor- en achterkant aan elkaar vast, maar vergeet niet een gaatje over te houden om de lavendel in te doen!

Naai het gat dicht

Naai het gat dicht

Vul het hart met lavendel en naai het gat dicht. Knip vervolgens extra stof weg rond de randen. Bij deze stof vind ik het mooi om de rand een beetje te rafelen. En dat is alles!

Machineborduurd hart gevuld met lavendel

Herfstsferen in een lijstje

October 18th, 2012

Ahum, let niet op de vingerafdrukken

Als ik het bos in ga (of de hei op, of naar het strand) kan ik mooie vindsels niet laten liggen. Zo nam ik twee jaar geleden uit de Emmerdennen een aantal bladeren mee. Deze bladeren heb ik toen gedroogd. Leg bladeren tussen laagjes krantenpapier en plaats daar een stapel boeken op. Na een paar weken zijn de bladeren mooi gedroogd.

Mijn bladeren hebben een jaar liggen drogen tot ik wist wat ik er mee wilde, maar toen ik eenmaal een ideetje had was het ook zo gerealiseerd. Men neme:

  • Lijst (eventueel met paspartout); ik gebruik drie Ribba’s van de Ikea in het zwart.
  • Gedroogde bladeren
  • Mooi papier (ik heb vellen van de Pipoos gebruikt)
  • Lijm

Plak de bladeren op het papier en plaats deze in de lijst.